Herfstsonate (gedicht)

Herfstsonate.

Ik stuit iedere dag op zo’n bruine Kastanje!
Bij ’t wandelen in het Park ligt ie zo voor je snot…
Vanaf medio oktober voor elk een hotspot,
Want men zoekt er die bolletjes als Goud, bruin-oranje.
En volwassenen, kinderen die er om vochten!
Ik als vader werd haast als ’n verrader beschouwd,
Als ‘k zo’n vrucht stiekem had in m’n jaszak gedouwd!

De Kastanje, die wij er als kind zelf ook zochten…
Al die Gouden Kastanjes, ze liggen op tafel…
Afgeschud door de wind, in zo menig plantsoen…
Ik blijf jong in m’n hart, ook al ben ‘k met pensioen!
Over m’n jongensdromen houd ik niet mijn snavel…
De Natuur is ’n bron voor mij, elk seizoen,
Voor gedachten, gedichten en ander geschafel!!


Gedicht door: Edmond Jaspar
Voorgedragen op de donateursborrel, 27 september 2015