We staan deze keer in de speeltuin, met onze rug naar de Groenedijk en onze neus gericht op de speelheuvel. De oude foto is uit 1980.

Pal voor ons de zandbak die dateert van net na de herstelwerkzaamheden eind jaren veertig, na de oorlog. Tenminste, dat vermoeden we, want er is zeer weinig over terug te vinden.

Door de jaren heen hebben er verschillende speeltuigen gestaan in de speeltuin, waaronder zelfs een grote -met asfalt bedekte-waterbaan. Zoals wel vaker is gebleken in het verleden, liet het onderhoud te wensen over, waardoor ook deze uiteindelijk is verdwenen.

Vóór de oorlog is er voor zover wij weten geen speeltuin geweest in het park. Rond de opening van het park in 1885, was dit een doorn in het oog van de buurman van het park, Herman Otto van der Linden van Snelrewaard. Hij bewoonde samen met zijn moeder een villa aan de Singel, met daarachter een enorme tuin, waarvan we nu nog een stuk Bos van Staring noemen (red: naar de latere eigenaar).

Herman was een groot voorstander van lichamelijke oefening en beweging, iets wat in die tijd absoluut nog geen grote rol speelde bij de meeste mensen. In Dordrecht was in die tijd nog geen speeltuin voor de jeugd. Samen met enkele verenigingen pleitte hij bij de gemeente voor een speeltuin, welke gesitueerd zou moeten worden naast de ingang aan het Berckepad. Ondanks alle pogingen liep het op niets uit. Je leest er hier nog meer over.

Vermoedelijk na het herstel van het park tussen ’45 en ’47, is de speeltuin er wel gekomen. Voor de oorlog en ongetijfeld er na ook nog, speelden veel kinderen op de heuvel vlak achter de huidige locatie van de speeltuin, waardoor deze in de volksmond de naam speelheuvel kreeg.

Al met al is er weinig informatie of beeldmateriaal van de speeltuinen in het park door de jaren heen. Mocht u hierover wel beschikken, of kunt u ons meer vertellen, neemt u dan svp contact op via e-mail

Klik hier voor de andere delen uit deze column.

De oude foto is eigendom van het Regionaal Archief Dordrecht.