De komende drie tot vier weken zullen de herten alleen de stenen loop tot hun beschikking hebben.
De reden hiervoor is om het gras de nodige rust te geven. Inmiddels is een begin gemaakt met het doorzaaien en bemesten van de weide.
Toen en Nu, deel 4
We kijken ditmaal uit op de Samuel van Hoogstratensingel, richting Kunstmin. De oude foto is van ergens tussen 1925 en 1935.
Uiterst links zien we een mooie witte villa, die enigszins schuin ten opzichte van de singel is gebouwd. Dit pand is van rond 1880 en stond er dus al, toen het park nog een landgoed was. Het heeft zo’n tien verschillende eigenaren gehad, maar veel mensen zullen het kennen als het pand van tandarts Bruins, die hier tot 1975 praktijk hield. Daarna hebben er enkele notariskantoren gezeten, welke functie het ook nu weer heeft. Het kantoor draagt de passende (en juist gespelde) naam: Notariskantoor Merwestein.
Op de oude foto valt op, dat er veel groen is tot aan de volgende bebouwing. Die bebouwing was de gigantische villa van de familie Lebret, gebouwd in 1890. De villa is afgebroken in 1936 en niet veel later zijn de huizen die op de nieuwe foto staan er neer gezet.
De Singel was in de tijd van de oude foto nog relatief smal met mooie bomen en sloten aan beide zijden. In diverse fases tussen ’30 en ’60, zou de auto hier steeds meer terrein winnen. Nu zijn er plannen, hoewel onuitgewerkt, om deze weer terug te dringen en onder andere een 30-kilometer-zone in te richten.
In het park zelf valt op, dat men het nodig achtte, het bloemperk, wat blijkbaar in deze hoek was geplant, af te schermen met een hekwerk. Ook zien we dat de ligging van de brug anders is dan nu. Het pad wat aan de andere kant van de brug richting de uitgang loopt, is nu kaarsrecht, maar in die tijd veel meer glooiend.
In het midden van de foto, staat een mooie Noorse esdoorn, welke er nu nog staat. Links ervan op de nieuwe foto, staat boom #26 -een treurbeuk- aan de waterrand. De gemeente schat dat deze boom geplant is rond 1960, maar toevallig zien we op de oude foto hier ook al een boompje. Het is echter redelijk standaard, om bij het wegvallen van een boom, een nieuwe boom op dezelfde locatie te plaatsen.
Achter ons links, niet op de foto, lag ook een grote villa met een flinke tuin er omheen. In de jaren vijftig is een gedeelte van deze tuin bij het park getrokken.
Klik hier voor de andere delen uit deze column.
De oude foto is eigendom van het Regionaal Archief Dordrecht.
Park in beeld: Stinsenplanten en voorjaarsbloeiers
In Park Merwestein kan men nu en in de aankomende tijd genieten van de bloei van stinsenplanten en voorjaarsbloeiers.
Stinsenplanten zijn eigenlijk planten, die al jaren geleden zijn aangeplant voor verwildering. Veelal waren dit planten die in Nederland niet voorkwamen, uitgezonderd de provincie Limburg. De planten hadden van natuur uit een eigen verspreidingsgebied in andere landen of streken
Men is rond de 19e eeuw deze planten gaan gebruiken rondom en in tuinen en landgoederen van grote dure herenhuizen of gebouwen.
De naam “Stins” is afgeleid voor de benaming voor een Fries stenen herenhuis. De meeste bevolking woonde in een houten huis, dus het gebruik van deze planten was niet weggelegd voor de armen.
Stinsenplanten worden gebruikt voor hun opvallende bloemkleur. De meeste planten hebben de eigenschap om , na de bloei, als knol, bol of wortelstok onder de grond te over te blijven. De planten bouwen dan weer reservevoedsel op om weer in het andere vroege voorjaar te kunnen bloeien. De standplaats van deze planten is vaak open, vochtig en voedselrijk. Ze hebben ook licht nodig dus is het begrijpelijk dat deze planten voor het uitlopen van de bomen of struiken staan te bloeien.
Toen en Nu, deel 3
We staan, net als in deel 1, weer op het pad parallel aan de Groenedijk, maar kijken deze keer richting de Vrieseweg. De oude foto is van net na 1900.
Uiteraard valt als eerste op, hoe schitterend en groot eigenlijk Villa Merwestein was. De villa werd in die tijd verhuurd aan de burgemeester van Dordrecht en een beetje afhankelijk van wanneer de foto genomen is, was dat of dr. Alfred Rudolph Zimmerman of mr. Hillebrand Jacob Wichers.
Tegenwoordig kun je na het bruggetje met het water meebuigen naar rechts, of rechtdoor lopen, langs de Levensboom, naar de plek waar vroeger de fontein stond. Dat tweede pad is echter pas van na de oorlog, toen de villa helaas was verdwenen. Tot die tijd, was het gedeelte van de villa grenzend aan de Groenedijk, een tuin behorende aan de Villa.
Dit gedeelte van de Groenedijk was nog geheel onbebouwd. Verder links, niet zichtbaar op de foto, was het landgoed Noordhove, waar de straatnaam en het bijbehorende watertje nog naar verwijzen.
Op de achtergrond links zien we wel bebouwing. Simpele huisjes, die aan de Reeweg oost staan. Tot aan 1902 was het gebied achter de Reeweg nog Dubbeldams grondgebied en een aanzienlijk deel van de bebouwing in de hoek Reeweg oost/Krommedijk, is dan ook onder beheer van Dubbeldam gebouwd. Na de grenswijziging zou de gemeente Dordrecht de aanleg van huizen wat planmatiger opzetten, mede gedwongen overigens, door de kersverse woningwet. Tot het zover was, had deze buurt een zeer slechte naam, onder andere door het ontbreken van riolering.
Tja… en dan die boom die rechts voor het bruggetje staat. Tegenwoordig staat hier boom 95, een goudes. De database van de gemeente, schat het plantjaar op 1930. Toch vertoont hij bijzondere overeenkomsten met de boom op de oude foto. Zou het dan toch dezelfde zijn?
Klik hier voor de andere delen uit deze column.
De oude foto is eigendom van het Regionaal Archief Dordrecht.
Zieke beuk Bos van Staring gekapt
Warmtebehandeling kastanje in verband met bloedingsziekte
Na onder andere de kastanje op de Statenplaats en voor Kunstmin, krijgt nu ook een boom in Park Merwestein een behandeling voor de bloedingsziekte.
Gekozen is voor een zestigjarige zieke boom, vlakbij de -overigens gezonde- kastanje op de heuvel (#52). Wellicht is de hoop, dat genezing van deze boom, een eventuele besmetting van die veel oudere boom kan voorkomen.
De behandeling wordt uitgevoerd door Wageningen UR en bestaat uit het verwarmen van een getroffen gedeelte van de boom. Over een week wordt het geheel weer ontmanteld en over enkele weken wordt gekeken of de behandeling succesvol was.
Noodkap voor oude beuk Bos van Staring
Helaas moeten we weer afscheid nemen van een oude, prominente boom.
Ditmaal is het een beuk in het Bos van Staring, die vlak bij de uitgang aan de Singelzijde staat.
De boom is ernstig verzwakt door de korsthoutskoolzwam, een parasitaire schimmel. Hierdoor zou de boom uiteindelijk kunnen omvallen, wat uiteraard niet wenselijk is, zeker gezien de omliggende bebouwing.
De kap van de boom zal aanstaande vrijdag 27 februari plaatsvinden. Vanwege de plaats en omvang van de boom, zal de kap worden uitgevoerd met een kraan, vanaf het terrein van Loodgietersbedrijf Grootendorst. Tijdens de kap zal het Bos van Staring verminderd of niet toegankelijk zijn.
Met een leeftijd van tachtig tot honderd jaar, heeft de boom het nodige meegemaakt, waaronder het bombardement van ’44. Het blijft dan ook ironisch -hoewel natuurlijk- dat de boom het uiteindelijk moet afleggen tegen een ‘simpele’ schimmel.
Waarschijnlijk zien we de boom op onderstaande foto aan de rechterkant.
Toen en Nu, deel 2
We staan op de Samuel van Hoogstratensingel en kijken naar één van de ingangen van het park. De oude foto is van de eerste helft van de jaren dertig.
Het hekwerk op de oude foto dateert vermoedelijk nog van 1885; de huidige stenen ingang is -overigens tegelijk met Berckepad en Vrieseweg- geplaatst, tijdens de restauratie van het park na de oorlog.
Niet op de foto -links van de ingang- de villa van de familie Staring, welke rond de tijd van de oude foto is aangekocht door de gemeente, inclusief de achterliggende tuin, die begrenst wordt door Hallincqlaan en Groenedijk. Het pand werd het nieuwe onderkomen van de dienst Gemeentewerken. De helft van de tuin grenzend aan de Hallincqlaan is bebouwd; de andere helft werd aan het park toebedeeld. Hier op de foto wordt het park nog gescheiden van de tuin met een rij hoge bomen.
De boom links (#20) op de nieuwe foto -die ondersteund wordt- is een Kaukasische vleugelnoot. Ondanks zijn oude uiterlijk, is deze nog niet te zien op de oude foto. Vermoedelijk is hij begin jaren zestig aangeplant.
Anders is het met de boom rechts van het midden (#120), een kleinbladige esdoorn. Deze is ergens eind jaren twintig geplant en staat er nog steeds.
Overigens kun je aan de straatinrichting goed zien, dat het park oorspronkelijk ook toegankelijk was voor onder andere koetsen; de ingang ligt op straatniveau. Gelukkig wordt tegenwoordig alleen voetverkeer toegestaan, al vereist het afdwingen daarvan wel de nodige beeldbepalende hekken en borden. Ondanks dat, wordt er helaas nog veel gefietst in het park…
Klik hier voor de andere delen uit deze column.
De oude foto is eigendom van het Regionaal Archief Dordrecht.
Nieuwe houtsnipperlaag in Bos van Staring
Na de Tuin van Lips, heeft ook het Bos van Staring een nieuwe houtsnipperlaag gekregen.
De snipperlaag is grotendeels opgebouwd uit snoeisel van de vlieren uit het bos zelf.
Kraamkamer hertenkamp voorzien van nieuwe voedingsbodem
Deze week is de zogenaamde kraamkamer in de hertenkamp voorzien van een nieuwe voedingsbodem. De kraamkamer bevindt zich naast de heidetuin, vlak bij de ingang aan het Berckepad.
De voedingsbodem is vooral nodig voor de aangroei van brandnetels, welke de herten gebruiken om hun jongen tussen te baren en waar deze de eerste dagen de nodige beschutting vinden.
De voedingsbodem bestaat uit snoeisel van diverse boomtakken en struiken uit het park.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.